Իրավունք (անհատական աշխատանք)

Նախաբան

Ես՝  <<Մխիթար Սեբաստացի>> կրթահամալիրի սովորող Մկրտչյան Էլենս, պատրաստել եմ զեկույց պայմանագրի տարբեր տեսակների վերաբերյալ: Աշխատանքը կատարելու համար օգտվել եմ ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 28-րդ գլխից, որը սահմանում է պայմանագրերին վերաբերող ընդհանուր դրույթներ, իսկ կոնկրետ պայմանագրերի տեսակները ուսումնասիրելու համար կարդացել եմ նույն օրենսգրքի 31-րդ գլուխը ՝ սկսած  պայմանագրերի տեսակներին վերաբերող մասերից: Իսկ պայմանագրի  տեսակը ընտրել եմ  Քաղաքացիական իրավունքի բուհական դասագրքի 2-րդ հատորից և  ներկայացրել եմ Գլուխ 31. Փոխանակության պայմանագիրի հասկացությունը, տարրերը և բովանդակությունը:

Ի՞նչ է պայմանագիրը:

ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրք

ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ ՊԱՅՄԱՆԱԳՐԻ ՄԱՍԻՆ

Գ Լ ՈՒ Խ  28

ՊԱՅՄԱՆԱԳՐԻ ՀԱՍԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ՊԱՅՄԱՆՆԵՐԸ

Հոդված 436.

Պայմանագրի հասկացությունը

Քաղաքացիաիրավական պայմանագիրը երկու կամ մի քանի անձանց  համաձայնությունն է` ուղղված քաղաքացիական իրավունքներ և պարտականություններ սահմանելուն, փոփոխելուն կամ դադարելուն:

Պայմանագիրը երկկողմ գործարքի տեսակ է:

Պայմանագիրը պարտավորություն առաջացնող իրավական փաստ է:

Հոդված 437.

Պայմանագրի ազատություն

Պայմանագրի էությունը նրա մասնակիցների կամքի ազատությունն է: Անձիք ազատ են պայմանագիր կնքելու կամ չկնքելու հարցում լուծելիս, պայմանագիր կնքելիս կողմերն ունեն գործընկերոջ ընտրության ազատություն, պայմանագիր կնքելիս կողմերն ազատ են պայմանագրի տեսակի ընտրության և դրա բովանդակության որոշման հարցում:

Պայմանագրի ազատության սկզբունքի գործողությունը բացարձակ չէ: Օրենքը սահմանում է նաև  բացառություններ այդ ազատության հետ կապված:

Բուն նյութ

Գլուխ 31.

Փոխանակության պայմանագիր

Որտեղ ընդգրկված է ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի Գ Լ ՈՒ Խ  33

Փոխանակության հոդվածները:

·        Փոխանակության պայմանագրի հասկացությունը

Փոխանակության պայմանագիրը մարդկությանը պատմականորեն հայտնի առաջին քաղաքացիաիրավական պայմանագիրն է:

Փոխանակության պայմանագիրը լայն տարածում է ունեցել նախքան փողի հայտնագործումը: Փողի միջոցով առևտրի կազմակերպումը տնտեսական կյանքում փոխանակության նշանակություը գցում է:

Փոխանակության պայմանագիրը դասվում է գույքի փոխադարձ իրացման պայմանագրերի թվին :

Փոխանակության պայմանագիրը ներկայումս լայն կիրառություն ունի ոչ միայն քաղաքացիների այլ նաև կազմակերպությունների միչև: Դա խնայում է ժամանակն ու միջոցները: Այս լայն տարածում ունի միջազգային առևտրում` բարտերային (ապրանքափոծանակության) գործարքների ձևով:

Փոխանակության պայմանագիրը շատ նման է առուծախի պայմանագրին: Երկու պայմանագրով էլ գույք է փոխանցվում ի սեփականություն, երկուսնել հատուցելի պայմանագրեր են: Փոխանակության պայմանագրի երկու կողմերն էլ  և վաճառող են, և գնորդ: Ստացած գույքին պակաս համարժեք գույք հանձնողը պակասը լրացնում է մեկ այլ փոխարժեք գույքով կամ դրամով(խառը փոխանակություն), այդ է պատճառը, որ Քաղ. օր. Հոդված  589 կետ  2 –ի համաձայն

Հոդված  589

Փոխանակության պայմանագիր

2. Փոխանակության պայմանագրի նկատմամբ համապատասխանաբար կիրառվում են առուվաճառքի մասին կանոնները (գլուխ 31), եթե դա չի հակասում սույն գլխի դրույթներին և փոխանակության էությանը: Ընդ որում, կողմերից յուրաքանչյուրը համարվում է այն ապրանքի վաճառողը, որը նա պարտավորվում է հանձնել, և այն ապրանքի գնորդը, որը նա պարտավորվում է փոխանակությամբ ընդունել:

Առուծախի պայմանագրից փոխանակության պայմանագիրը տարբերվում է նրանով, որ փոխանակման կարգով հանձնված գույքի դիմաց վճարողը ոչ թե ստանում է ընդհանուր ճանաչում ստացած համարժեք` փող, այլ մեկ ուրիշ գույք:

Այն դեպքում երբ փոխանակության պայմանագրին համապատասխան փոխանակվող ապրանքները ճանաչվում են անհամարժեք, կողմը, որը պարտավոր է հանձնել այն ապրանքը, որի գինը ցածր է մյուս կողմի` փոխանակության ներկայացված ապրանքի գնից, պարտավոր էիր պարտականությունը կատարելուց առաջ կամ հետո վճարել գների տարբերությունը եթե վճարման այլ կարգ սահմանված էր պայմանագրով(Քաղ. օր. 590 հոդվ.):

Հոդված 590.

Փոխանակության պայմանագրով գները և ծախսերը

1. Փոխանակման ենթակա ապրանքները ենթադրվում են համարժեք, իսկ դրանք հանձնելու և ընդունելու ծախսերը յուրաքանչյուր դեպքում իրականացնում է այն կողմը, որը կրում է համապատասխան պարտականությունները, եթե այլ բան չի բխում փոխանակության պայմանագրից:

2. Այն դեպքում, երբ փոխանակության պայմանագրին համապատասխան փոխանակվող ապրանքները ճանաչվում են անհամարժեք, կողմը, որը պարտավոր է հանձնել այն ապրանքը, որի գինը ցածր է մյուս կողմի` փոխանակության ներկայացրած ապրանքի գնից, պարտավոր է իր պարտականությունը կատարելուց առաջ կամ հետո վճարել գների տարբերությունը, եթե վճարման այլ կարգ սահմանված չէ պայմանագրով: